Kişinin kendi düşüncelerini, ihtiyaçlarını ve değerlerini yok sayarak karşısında ki insan için kendini feda etme durumudur. Bu durum kişiler için yıkıcı ve işlevsizdir. Bu kişilerin amacı aşırı fedakarlık yaptıkları insanlar tarafından değer ve önem görme isteğidir. Yaptıklarının fark edilmesini isterler. Bu kişiler bir noktadan sonra kendi kişiliklerini kaybetme riski taşırlar. Kendilerine olan değerlerini, saygılarını ve özgüvenlerini kaybederler. Kendi düşündüklerini ve hissetiklerini kendileri dahi önemsemez hale geldikleri için kendilerini boşlukta hissederler. Genellikle hayır demekte çok zorlanırlar. Aşırı fedakarlık yapan kişilerde stres, depresyon, anksiyete ve ilişkilerde problemler gibi çeşitli psikolojik sorunlarda ortaya çıkmaktadır. Çünkü kişi karşı tarafa bağımlı haldedir ve kendisinin hayatta ki amacını ve değerini unutur. Aşırı fedakarlık örüntüsüne sahip insanların değersizlik şemaları aktiftir. Bu kişiler değer ve sevgi görmek için bu davranışlarda bulunurlar. Bir diğer açıdan bakarsak ailesinin çocuğu koşullu sevdiği durumlarda da bu geçerlidir. Çocuk onaylanması ve kabul görmesi için mutlaka bir şeyler yapması gerektiğini bilerek büyür. Yani çocukluk döneminde ailesinden yeterli ilgiyi ve onaylanmayı göremeyen çocuklar yetişkinlik döneminde etrafında ki insanlarla bu açığı kapatmaya çalışırlar. Onlar tarafından onaylanmak ve sevilmek isterler. Any Rand  bu konuyla ilgili iki birey arasındaki değer durumunun karşılıklı olduğu görüşünü savunur. Ona göre, bir insana ne derece yardım edileceği ve bu yardımda nelerin feda edilebileceği, o insanın da diğeri için feda edebileceği şeylerle doğru orantılı olmalıdır. Ve bireyin önce kendi benliğini düşünmesi gerektiğini söyler.