Skolyoz, omurganın 10 dereceden fazla eğriliği olarak kabul edilir. Omurga arkadan veya önden düz olmalıdır. Skolyoz hastalarında, omurga sadece eğri değil, aynı zamanda dönmüş durumdadır. Kaburgalar ve kaslar omurgaya bağlı olduğundan, bu durum, sırtın bir tarafının diğerinden daha fazla dışarı çıkmış gibi görünmesini sağlayacaktır. Çoğunlukla skolyozun tam nedeni bilinmemektedir(idiopatiktir). Çocukların %2-3'ü küçük bir eğriliye sahip olmaktadır. Büyük eğrilikler, kızlarda erkeklere göre 7 kat daha yaygındır ve 10 yaşın üzerindeki çocuklarda küçük çocuklardan çok daha yaygındır. Juvenil Skolyoz (4 ve 10 yaşları arasında eğrilikleri olan çocuklar) ve İnfantil Skolyoz (4 yaşından önce eğrilikleri görülen çocuklar) daha az görülmektedir. Kas-iskelet hastalıkları (Nöromüsküler skolyoz) veya sırttaki kemiklerin olması gerekenden farklı şekillenmesinden (Konjenital skolyoz) kaynaklanan bazı skolyoz türleri vardır. Bununla birlikte, çoğu zaman, çocuklar eğriliklerle doğmazlar, ancak onları erken ergenlikteki büyüme atakları sırasında geliştirirler. Büyüme bittiğinde küçük eğriliklerin ilerlemesi durur. Skolyoz  ileride bir sorun olabilir çünkü büyük eğrilikler (50 derecenin üzerinde) büyüme durduktan sonra bile eğrilmeye ve dönmeye devam etme eğilimindedir. Ortalama olarak, daha büyük eğrilerin boyutu, hayatınızın geri kalanında yılda yaklaşık 1 derece artacaktır. Gençlik yıllarınızda 50 derecelik bir eğrilik, 65 yaşında 100 dereceye kadar arta bilir. Bu çok büyük eğrilikler, göğüs alanını daraltır, akciğerlerin ve kalbin işini yapmasını zorlaştırır.