Şemamızın en büyük dilimi, insanların mutluluk seviyeleri arasındaki farkın yüzde 50’sinin genetik denge noktaları tarafından belirlendiğini gösteriyor. Bu bize biyolojik anne/babamızdan geçen, asla tam anlamıyla değişmeyecek, kendi çabamızla arttırsak ya da azaltsak da sonunda dönmek zorunda olduğumuz belli bir mutluluk seviyesi ile doğduğumuzu gösteren araştırmalar sonucu elde edildi.

Belki de genel kanıyla en çok çelişen sonuç şu ki, şemada da görüldüğü gibi, hayat şartları ve çevresel koşullar -yani zenginlik ya da fakirlik, sağlık ya da hastalık, güzellik ya da sıradanlık, evli ya da boşanmış olmak vs.- mutluluk seviyelerimizde yalnızca yüzde 10'luk bir fark oluşturuyor.

Genlerimiz ve şartlar harici bir faktör daha var: bizim davranışlarımız. Yani mutluluğumun anahtarı genlerimizde (ki bu imkansız) ya da şartlarımızı değiştirmemizde değil, günlük bilinçli aktivitelerimizde gizli. Dolayısıyla şemamız, bizim kontrolümüzde olan ve günlük hayatımızda yaptıklarımız ve düşündüklerimiz üzerinden mutluluğumuzu arttıran ya da azaltan fırsatlara ve manevraya şans tanıyan yüzde 40'lık bir dilime işaret ediyor.