Bir psikoterapi uygulaması olan EMDR yani “göz hareketleri ile duyarsızlaştırma ve yeniden işleme”  geçmişte edindiğimiz deneyim ve öğrenmelerin, gelecek yaşantımızda vereceğimiz tepkileri, kendimizi, yaşamı ve diğerlerini nasıl anlamlandıracağımızı belirlediğini kabul eder. Bilgi işleme sistemimiz deneyimlerimizin birçok parçasını işler ve sonra onlara ulaşabileceğimiz bir biçime sokarak hafızamıza kaydetmemizi sağlar. Travmatik bir olay yaşadığımızda bilgi işleme süreci tamamlanmayabilir. Bu durumda, olumsuz/travmatik yaşantılar, güncel yaşamımıza hissettiğimiz olumsuz duyguların oluşmasına neden olur. EMDR ile geçmiş travmalarımıza, olumsuz yaşam olaylarına odaklanarak, güncel (yetersizlik, çaresizlik, kusurluluk gibi) inançları duyarsızlaştırarak, bu olumsuz inancı olumlu, işlevsel bir anlamla beyine yerleştirmeyi amaçlar. EMDR, terapistin, danışanın gözlerini, belirlediği bir ritim ve sayı ile sağa-sola hareket ettirerek beynin her iki yarım küresini uyarması ile çalışır.