Çocuklarda tuvalet eğitiminden konuşmuşken bir de size son zamanlarda ilgi görmeye başlayan bir iletişim tekniğinden bahsetmek istiyorum. Tİ yani Tuvalet İletişimi. Öncelikle belirtilmelidir ki tuvalet eğitimi ve tuvalet iletişimi birbirinden tamamen farklı iki kavram. Tuvalet eğitiminde çocukta olan bir alışkanlığı değiştirme çabası varken tuvalet iletişiminde çocuğun içgüdüsel olarak bildiği bir şeyi onun işaretlerini (çıkardığı sesler, bacak hareketleri vs gibi) okuyarak çocukla iletişim kurma deneyimi vardır. Ti, bebeklerin doğdukları andan itibaren bez kullanmadan tuvaletlerini tuvalete (klozet, lazımlık vs) yapmalarını amaçlar. Tuvalet iletişimine bebek doğduğu andan itibaren başlanabilir. Bebekler de diğer tüm canlılar gibi dünyaya kendilerini kirletmeme içgüdüsü ile gelirler. Bu noktada aslında bebekler tuvalet ihtiyaçlarını bazı işaretlerle bize söylerler. Mesela bezi her açıldığında çişini yapan bebekleri düşünün. Siz bezine yapsın diye beklerken neden her seferinde bezi tam açtığınızda çişini yapıyor hiç düşündünüz mü? Tuvalet iletişiminde ebeveynin çocuğun verdiği işaretleri anlaması önemlidir. Genel olarak evrensel hale gelmiş belirli zamanlar olsa da her çocuğun kendine has zamanları ve işaretleri vardır. Uykudan kalktığında, beslenme sırasında ve sonrasında, taşıma araçlarından çıkarıldığı zamanlarda bebeklerin genel olarak tuvalet yapma ihtiyacını hissettiği anlardır. Bebeklerin işaretleri bacaklarını yukarı doğru çekme, mızırdanma, ıkınma, yüzünü buruşturma gibi şeyler olabilir. Burada bebekle bakım verenin uyumu çok önemlidir. Bebeğinizi gözlemleyerek doğru işaretleri bulabilirsiniz.