Kıskançlık normal bir duygudur. Yeni bir kardeşin kıskanılması ise; kaçınılmaz bir duygudur. Her çocuk, annesinin ve babasının  sevgisini-ilgisini üzerinde hissetmek ister. Bazen bu ilgi ve sevginin başkasıyla paylaşıldığını izlemekten rahatsızlık duyabilir. Özellikle ailede ilk çocuk olanlarda bu durum daha yoğun yaşanır. Çünkü; kardeşi olana kadar evde tekti, tüm ilgi ve sevgi onun üzerindeydi,  yeni bir kardeşin gelmesiyle paylaşılan ilgi onu psikolojik olarak olumsuz etkiler. Bu duyguları hissetmesi olağandır. Önemli olan, anne- babanın bu ilgi ve sevgiyi mümkün olduğunca çocuklar arasında eşit dağıtmaya özen göstermesidir. Çocuklarının duygusal ihtiyaçlarını ve değişen duygularını yakından izlemesi, yaşanan olumsuz durumları önceden hızlıca fark etmesidir. Yeni bir bebeğin gelmesi ailelerde heyecanla karşılanır. Yalnız, bazen bu heyecana onlar kadar ortak olmayan  biri olabilir veya ne olacağı ile ilgili karışık duygular yaşayan biri söz konusudur. Ebeveynler, bu  yeni/ sürpriz durumu ona (yaşına uygun şekilde) açıklamalıdır. Fazla ayrıntıya girmeden ve abi/abla olma sorumluluğunu önceden yüklemeden anlatılmasında fayda vardır. Hamilelik ve sonrası süreçte her şey eski düzende devam ediyor izlenimi verilmelidir. Bu ona güven verecektir. Çünkü; büyük ve ani değişimler çocukları tedirgin edebilir. Anne, baba ve diğer ebeveynler  var olan ilgilerine devam etmelidir ki endişe ortaya çıkmasın. Bebeğe yapılan alışverişler çok ortaya sunulmadan veya eşit bir şekilde yapılabilir. Bebeğin geleceği gün, yani ilk karşılaşma anı çok önemlidir. Doğum gerçekleşip, önemli (süt verme gibi) aşamalar sonrası anne biraz rahatladıktan sonra abinin/ablanın baba eşliğinde odaya gelmesi daha olumlu olur.Güzel bir şey geleceği ifade edildiği halde, annesini yorgun gören bir çocuk bu durumdan olumsuz etkilenebilir. Kardeşi ile ilgili olumsuz bir algıya kapılabilir. Anneyi ilk görme anında, bebeğin kendi yatağında olması onu duygusal olarak biraz rahatlatabilir. Önce anne ile kurduğu diyalog, sonrasında bebeğin yatağına giderek kardeşi ile ilk karşılaşma onu daha sakin tutacaktır. Bu aşamada çocuğunuzun yüz ifadelerini yakından takip etmeniz iyi olur. Bir endişe, kararsızlık fark ederseniz hemen duygularını alın ve içini biraz rahatlatın. Bir süre boyunca anne-baba ve diğer ziyaretçiler ilgiyi onun üzerinde tutarsa daha fazla rahatlayabilir. Kucağına almak isterse; bebeği de güvene alarak ona izin verin.  “Kardeşin geldi. Sen abi/abla oldun artık!..” gibi konuşmalar yapmamaya özen gösterin. Eve dönme aşamasında da; çocuğunuza (her şey eskisi gibi olmasa da) her şeyin eskiden olduğu/olacağı izlenimi yaratmalısınız. Zaten aradaki farkı yaşayarak kendisi görecek ve değişimleri hissedecektir. Anne-baba olarak yapmanız gereken bu değişimi minimum düzeyde hissetmesini sağlamaktır. Yeni bebeğin eve gelişine tamamen uyum sağlayana kadar ilgiyi onun üzerinde tutmaya özen gösterin. Anne; ihtiyaçları doğrultusunda bebekle fazlaca ilgileneceğinden babanın veya diğer ebeveynlerin onunla ilgilenmesi, fiziksel veya duygusal ihtiyaçlarını gidermesi yararlı olur. Anne dinlenmiş ve biraz rahatlamışken onunla zaman geçirmelidir. Kardeşi gelmeden önce birlikte yaptıkları bazı rutinleri annesiyle yapmak onu mutlu eder. Çocuk; kardeşine karşı değişen duygular besleyebilir. Bir an kardeşini çok tatlı ve sevimli görüyorken bir anda tüm duyguları değişebilir. Sevdiğini söylüyorken bir anda onu istemediğini belirtebilir. Bu durumlarda; onu sevmesi için zorlamayın, yorumsuz kalın ve ilgiyi onun üzerinde normal düzeyde devam ettirin. Zamanla bu duygu dalgalanmaları azalacak evde her şey yeni rutinine oturacaktır. Kardeşler arasındaki yaş farkı ne kadar azsa kıskançlık düzeyi o kadar artabilir. Okula giden bir çocuğunuz varsa, evde kalan bir bebek onu rahatsız edebilir. Gelişimi iyi düzeyde ilerleyen çocuğunuz, bebeğin gelmesi ile gelişiminde duraklama veya gerileme yaşayabilir. Mesela; konuşmaya yeni başlayan çocuğunuz bir anda konuştuğu kelimeleri söylememeye başlayabilir. Tuvalet eğitimini tamamlayan çocuğunuz bir anda yeniden altına kaçırmaya başlayabilir. Bu süreçler genellikle geçicidir, uzun sürmesi durumunda bir uzmandan destek almak faydalı olacaktır. İlginizi çekmeye çalışabilir. Siz ilginizi yeterli düzeyde gösterirseniz bu davranışlarına pek gerek kalmayacaktır. Olumlu davranışları ile ilgili güzel sözler söyleyebilirsiniz. Evde bazı düzenler değişse de oyun rutinlerini ihmal etmeyin. Biliyorsunuz, çocuklar için oyun zamanları çok önemli. Olumsuz duygular yaşadığını hissettiğinizde, onunla baş başa sohbetler yapın. Duygularını anladığınızı gösterin. Kardeşini sevmesi için onu zorlamayın. Her şey zamanla doğal akışında düzene girecektir merak etmeyin. Çocuklar büyüdüğünde; kardeş kıskançlığını kontrol almak için, aralarında çıkan kavga anlarında taraf olmamaya özen gösterin. Kavganın sebebini  her ikisinden de anlatmasını isteyin, duygularını alın. Durum karşısında nasıl olması, nasıl davranılması gerektiği ile ilgili gerekli açıklamayı yapın. Bu yeterlidir. Haklı, haksız olarak ayırmamaya özen gösterin ve kardeş olduklarını, bazı şeyleri birlikte paylaşmalarının önemli olduğunu ifade edin. Kardeşler arasındaki kavgalar genellikle oyuncak paylaşmak istememelerinden kaynaklanır. Kardeşi de olsa,  çocuklar tüm oyuncaklarını kardeşi ile paylaşmak zorunda değildir. Ona sadece şöyle söyleyin. “Bazı  oyuncaklarını kardeşinle paylaşmak zorunda değilsin. Fakat bazı şeylerinizi birlikte paylaşmanız önemli. Paylaşmak istemediğin, senin için özel oyuncaklarını odanda herkesin ulaşamayacağı bir yerde tutabilirsin. Kardeşinle paylaşmak istediklerini ise ortada bırakabilirsin. Bu onun için de geçerli. .” diyerek ortayı bulabilirsiniz.. Sağlıklı büyümeleri dileği ile..