Yaşamak için neyi bekler insan? Niye hep ertelenir hayat? Oysa ki içtiğin kahvenin acısında, Soluduğun havanın kokusunda, Herhangi birinin gülüşünde de yok mudur hayat? Kaç yaşına kadar erteleyeceksin hayatı? Daha kaç günü, kaç yıIı heba edeceksin? Bir bakarsın, bir ömür bitmiş. Ama sen yaşamamışsın! Kayıp gidiyor elinden her şey! Bir bak etrafına. Belki yıllardır okumanı bekleyen kitaplar; Eskiyor, sen değişiyorsun. Belki başını okşamanı bekleyen çocuğun, Büyüyor, sen görmüyorsün. Sahi, neredesin sen? Kayıp gidiyor elinden hayat Sen nerede, hangi alemlerdesin? Farkında olduğun, hissettiğin Anların toplamıdır hayatın. Ne geçmişin ne de geleceğin içinde Şu anda olmaktır yaşamak! Gördüğün, dokunduğun, hissettiğin şeylerin Farkında olmaktır yasamak!