Tırnak batması ağrısı, büyük oranda bir acıdır. Bu acı sebebiyle gece uyuyamayan veya senelerdir istediği ayakkabıyı  giyemeyen, bir yere çarparım diye her hareketine dikkat eden o kadar insan var ki..   Buradan hareketle; hem hastaların acılarının giderilmesi hem de bu acı giderme işleminin kendisinin acısız olması çok kıymetlidir. Senelerdir yüzlerce hasta tedavi ettim. Yapılacak işlemden korkmayan endişe etmeyen kişi görmedim.   Bunun sebebi, parmağın ağrısız hale getirilmesinin bir bilgi ve tecrübe gerektirdiğidir. Acı duymadan tırnağına müdahale yapılmış insan sayısı o kadar az ki. Bu görüşümü destekleyen bir gözlem olarak 15-16 yaşından küçüklerde bu önyargılar oluşmadığı için işleme daha anlaşılır bir korkuyla giriyorlar. Bunu bildiğim için hastayı baştan, çok net şekilde işlem sırasında ağrı olmayacağına ikna etmem gerekiyor. İkna, bazen “hiç ağrım olmadı” diye konuşan 12 yaşındaki bir kızın videosu, bazen internetteki yorumlar oluyor. Ve işlem sırasında ağrı olursa kesinlikle dokunmayacağımı hissettiriyorum. Bir dipnot olarak, tam anestezinin sağlanamamış olması, konuya uzak bir kişinin elinde olunduğunun da işareti olabilir. Ben ne yapıyorum? Digital kök blok denen bir yöntemle tüm başparmağı uyuşturuyorum. İşleme başlarken, mutlaka iğnenin giriş acısı hissedilmesin diye 5 dakika öncesinde iğne giriş yerine lidocainli krem sürüyorum, çok ince bir dental enjektör ile prilocaine hidroklorür yapıyorum.