TERAPİDE DİRENÇ
Direnç, terapide sık görülen bir durumdur. Danışanın terapi veya tedavi içinde gelişmeye ve değişmeye yönelik bilinçsiz veya bilinçli isteksizliği olarak tanımlanabilir. Danışanların terapiye direnmesinin birçok nedeni vardır, bunlar arasında:
Değişim korkusu: Değişim korkutucu olabilir ve müşteriler değişmeye başlarlarsa ne olacağından korkabilirler. Hayatlarının kontrolünü kaybedeceklerinden veya ortaya çıkan yeni duygularla baş edemeyeceklerinden endişe edebilirler.
Bilinmeyenden korkma: Terapi zorlu bir süreç olabilir ve danışanlar kendileri hakkında keşfedeceklerinden korkabilirler. Geçmiş travmalarıyla yüzleşmekten veya zor duygularla uğraşmaktan korkabilirler.
Güven eksikliği: Danışanlar terapistlerine güvenmeyebilirler veya terapinin kendilerine yardımcı olabileceğine inanmayabilirler. Geçmişte terapiyle ilgili olumsuz deneyimleri olmuş olabilir veya terapinin neler başarabileceği konusunda gerçekçi olmayan beklentileri olabilir.
Savunma mekanizmaları: Danışanlar kendilerini rahatsız veya endişeli hissetmekten korumak için savunma mekanizmalarını kullanabilirler. Bu savunma mekanizmaları, inkar, yansıtma veya rasyonalizasyon gibi çeşitli şekillerde tezahür edebilir.
Direnç, tedavinin etkili olmasını zorlaştırabilir. Bununla birlikte, direncin sürecin normal bir parçası olduğunu hatırlamak önemlidir. Terapistler, danışanların direnme nedenlerini anlayarak, dirençlerini yenmelerine ve terapide ilerleme kaydetmelerine yardımcı olabilir.
Direnç Türleri
Terapide ortaya çıkabilecek birçok farklı direnç türü vardır. En yaygın türlerden bazıları şunlardır:
Kaçınma: Danışanlar belirli konular hakkında konuşmaktan kaçınabilir veya randevularını iptal edebilirler.
Pasiflik: Danışanlar terapistin söylediği her şeye katılabilir veya terapiye katılmayabilirler.
Savunuculuk: Terapist inançlarına veya davranışlarına meydan okuduğunda danışanlar savunmaya geçebilir.
Entelektüelleştirme: Danışanlar, duygularını gerçekten hissetmeden sorunları hakkında entelektüel bir şekilde konuşabilirler.
Eyleme dökmek: Danışanlar sorunlarını terapide tartışmak yerine gerçek dünyada canlandırabilirler.
Terapide Dirençle Nasıl Başa Çıkılır?
Terapide dirençle başa çıkmanın birkaç yolu vardır. En yaygın tekniklerden bazıları şunlardır:
Danışanın direnme nedenlerini keşfetme: Terapist, danışanın direnme nedenlerini keşfetmesine yardımcı olabilir. Bu, danışanın korkularını ve endişelerini anlamasına ve terapiye karşı daha olumlu bir tutum geliştirmesine yardımcı olabilir.
Müşteriyi duygularını ifade etmesi için cesaretlendirmek: Terapist, danışanı, rahatsız edici veya zor duygular olsa bile duygularını ifade etmesi için teşvik edebilir. Bu, danışanın duygusal bagajından kurtulmasına ve iyileşmeye başlamasına yardımcı olabilir.
Danışanın savunma mekanizmalarına meydan okuma: Terapist, danışanın savunma mekanizmalarına meydan okuyabilir. Bu, danışanın kendi düşünce ve davranış kalıplarının daha fazla farkına varmasına ve bu kalıpları değiştirmeye başlamasına yardımcı olabilir.
Danışanı desteklemek: Terapist danışana destek ve cesaret verebilir. Bu, danışanın kendini güvende ve onaylanmış hissetmesine ve terapide ilerleme kaydetmesine yardımcı olabilir.
Çözüm
Direnç, terapide sık görülen bir durumdur, ancak üstesinden gelinebilir. Terapistler, danışanların direnme nedenlerini anlayarak ve uygun teknikleri kullanarak, danışanlarının dirençlerini aşmalarına ve terapide ilerleme kaydetmelerine yardımcı olabilir.
Uzman Psikolog/ Pedagog Mustafa Cem Oğuz
Stajyer Psikolog Ekin Kılıç
REFERANSLAR
Gladding, S. T. (2012). Family therapy: History, theory, and practice (7th ed.). Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Watson, J. C. (2006). Addressing client resistance: Recognizing and processing in. Journal of Counseling & Development, 84(2), 196-204.
Corey, G. (2016). Theory and practice of counseling and psychotherapy (9th ed.). Belmont, CA: Brooks/Cole.
Yalom, I. D. (2005). The theory and practice of group psychotherapy (5th ed.). New York, NY: Basic Books.