Öz güven, kişinin kendi değeri ve özellikleri hakkındaki tarafsız gözlem, duygu, düşünce ve davranışlarıdır. Yani kişinin kendisini algılama şeklidir. Kişinin kendisiyle ilgili kendini ‘yeterli görme’, kendine ‘güven duyma’ ve ‘inanma‘ gibi bir takım değerlendirmeleri bulunmaktadır. Öz güven, dinamiktir. Bu nedenle bireyin öz güveni yaşamın her durumunda eşit ya da benzer etki etmez. Belli sınırlarda zaman zaman farklı hissedilmesi son derece doğaldır. Örneğin; iş yaşamında son derece öz güvenli olan bir kişi sosyal yaşamda öz güvensiz olabilir.Her insanın belli bir oranda öz güveni vardır.Yaşamın bazı alanlarında belirgin bazı alanlarında belirsiz olarak ortaya çıkarır. Öz güvenli kişiler yapamayacağı bir durumla karşılaştığında ya da bir işte başarısız olduğunda tümüyle sarsılmaz.Aksine bu bireyler karşılaştıkları sorunları bir şekilde aşacağını düşünürler. Sorunu aşamasalar bile karşı karşıya kaldıkları zorlukları ve duygularını yönetme becerisine sahiptirler. Öz güven, olumlu ve olumsuz şekillerde karşımıza çıkabilmektedir. Yeterli/yetersiz, yüksek/düşük, öz güvenli/öz güvensizlik gibi farklı olarak nitelendirilebilir. Öz güveni geliştirmek/kazanmak sabırlı ve kararlı olmakla mümkün olur. Ancak belirtmek isterim ki ; Öz güven sahibi olmanın toplumda yanlış anlaşıldığını düşünüyorum. Öz güven, karşımızdaki kişiyi eleştirmek, yargılamak, kendi düşüncelerimizi karşı tarafa dayatmak değildir. Karşımızdaki kişinin rencide olup olmayacağını, kırılıp kırılmayacağını düşünmeden aklımıza geleni söylemek hiç değildir. Öz güven sahibi kişiler sürekli 'ben ben' demezler. Bilakis, düşünce, duygu ve fikirlerinin kendi ÖZ'lerine ait olduğunu bilip karşısındaki kişinin ÖZ'üne saygı duyarlar.