Oyun her çocuğun elinde sıkıca tutmuş olduğu bir terapi yöntemidir. Çocuklar doğduklarından itibaren oyun ile çevrelerini keşfederler. Çocuk oyun oynarken bütün kişiliğini kullanabilir. İletişim becerisi ve motor becerisi kazanabilmesi açısından oyunun önemi göz ardı edilemeyecek kadar fazladır. Oyun oynarken özgür olan çocuklar oyunun iyileştirici yönünden faydalanırlar. Oyun, çocuklar için gün içinde yaşadıkları şeyleri dışa vurum şeklidir.  Çocuk oyun oynarken iç dünyasını keşfeder. Kullandığı oyuncaklar, sergilediği davranışlar ve sözlü ifadeler aileye ve terapiste çocuğun duyguları hakkında bilgi vermektedir. Çocuğun kendini ifade etmekte zorlandığı alanları oyun odasında ortaya çıkacaktır. Aile ile oynanan oyunlar çocuk ve ebeveyn bağını kuvvetlendirecek ve çocuk iletişim becerisini sağlıklı olarak kazanabilecektir. Çocuklar yetişkinler ile iletişime geçerken sözlü ifade yöntemlerini pek tercih etmezler. Onlar bizlere oyun içerisinde birçok mesaj verirler ve bu mesajları doğru şekilde almamızı yani onları anlamamızı beklerler.  Çocuklar '' mutsuzum'', '' kendimi kötü hissediyorum.'' gibi cümleler ile kendilerini ifade edemeyebilirler. Bu tepkileri bir oyuncak aracılığıyla verirler. Oyun çocuklardaki kaygıyı, öfkeyi ve stresi kusmaları için çok önemlidir. Oyun terapisi çocukların gelişimi için ve duygu durumlarını fark edebilmek için en etkili terapi yöntemidir.  Çocuklarda oyunun iyileştirici bir etkisi olduğunun bilinmesi oyun terapisinin önemini bize daha net anlatmaktadır. Oyun terapisi çocuğun en özgür alanıdır, oyun odasında çocuk kısıtlamamalıdır. Odadaki oyuncakları cinsiyete göre ayırmamak, ayrıca silah ve kılıç tarzı oyuncaklar ile oynanmasını engellememek gerekir. Oyun odasında engellenen çocuk günlük hayatında bu isteğini gün yüzüne çıkarmak isteyebilir.