Çocuklarda geçici kaygı ve korkular normaldir, gelip geçicidirler. Ancak bazı çocuklar bu durumu yönetemez ve yoğun kaygılar yaşamaya başlar. Belirli şeyler hakkında korku veya endişe duymak bazen gereklidir. Bu durumlardan neden korkması gerektiği çocuğa anlatılmalıdır. Örneğin ateş korkusu olan bir çocuk kibritle oynamaktan kaçınır. Kaygı ve korku ne zaman normaldir? Kaygı, yeni bir durumla başa çıkarken oluşmuş ise bunu normal karşılayabiliriz. Çünkü yeni durumlar neredeyse tüm bireylerde biraz korku ve endişe hissi yaşatır. Ancak çocuğunuzun ekstra desteğe ihtiyaç duyabileceğine dair işaretler şunları içerir: kendi yaşlarındaki diğer çocuklara göre daha sık endişeleniyorsa bu korku ve kaygı durumu arkadaşlıklarını, okul hayatını veya aileyi olumsuz etkiliyorsa korkular veya endişeler, yaşamlarındaki sorunlarla orantısız görünüyorsa sürekli güvenceye ihtiyaç duyuyorsa ebeveynlerden ayrıldığında panik veya öfke nöbetleri geçiriyorsa uyku sorunları veya kabuslar başladıysa mide bulantısı, baş ağrısı, karın ağrıları başladıysa çocuğunuz için yardım almalısınız. Farklı yaşlarda çocukluk korku kaygıları nelerdir? Kaygıların ve korkuların, çocuklar büyüdükçe ve geliştikçe değişmesi beklenir. Bir korku kaybolur ve onun yerini başka bir korku alabilir. Bebekler tanımadıkları yeni insanlarla karşılaştıklarında anne babalarına tutunarak yabancı kaygılar yaşayabilirler. Yeni yürümeye başlayan çocuklar, ebeveynlerden veya bakıcılardan biri veya her ikisi ayrıldığında ayrılık kaygısı yaşayabilir, sıkıntılı hale gelebilir ve hatta öfke nöbetleri atabilir. Okul öncesi çocuklar karanlıkta olmak gibi şeylerden korkabilirler. Okul çağındaki çocuklar, canavar ve hayalet korkuları gibi gerçeğe dayanmayan şeyler hakkında endişe duyabilirler. Ayrıca bedensel yaralanma ve doğal afet gibi başlarına gelebilecek gerçek durumları yansıtan korkuları da olabilir. Bazı çocuklar, bu kaygı ve korkuların dışında fobi de geliştirebilir. Fobi, belirli bir duruma veya şeye karşı sürekli, mantıksız bir korkudur. Çocuklar büyüdükçe fobileri nedeniyle fiziksel belirtiler geliştirebilirler. Bunlar; kalp çarpıntısı, nefes darlığı, göğüste sıkışma, terleme ve sersemlik ile panik ataklar olabilir. Çocuğunuzun korkularını yenmesine nasıl yardımcı olabilirsiniz? Çocuğunuzun korkularını kabul edin. Bir korku ne kadar önemsiz görünse de, çocuğunuza gerçek gibi gelir. Çocuğunuzla korkuları hakkında konuşmak yardımcı olabilir. Çocuğunuzun korkusuna saygı duyun.'Saçmalama! dolabında canavar yok!' söylemi belki o anda çocuğunuzu yatağa yatırabilir, ancak bu korkuyu ortadan kaldırmaz. Onlara 'dolabın içine baktım ve içinde canavar yok' gibi gerçekleri anlatın. Çocukların onları korkutan şeyleri öğrenmesine yardımcı olun Çocuğunuz köpeklerden korkuyorsa, birinden kaçınmak için kasten karşıdan karşıya geçmeyin. Bu sadece köpeklerden korkulması ve kaçınılması gerektiğini pekiştirecektir. Çocuğunuza korkulan nesneye veya duruma yaklaşırken onu destekleyin ve nazik olun. Çocuğunuzun kaygı, korku ve fobileri ile ilgili bir psikolog, bir ruh sağlığı uzmanından yardım alabilirsiniz.