ÖĞRETMENLER DEPREMLE İLGİLİ ÖĞRENCİLERLE NASIL KONUŞMALI? 

Neler Yapılabilir?
Her çocuk farklı ölçüde deprem haberlerine maruz kaldığı için hepsi
durumla ilgili farklı seviyede bilgiye sahip olabilirler. Açıklama
yaparken sakin ve rahat bi ses tonuyla ve genel konuşmakta fayda
vardır: 'Zor bir durum yaşıyoruz. Bir deprem oldu. Herkes
yardımcı olmaya çalışıyor. Bizler şuanda güvendeyiz.'
Çocuklar tekrar tekrar sorular sorabilir. Sabırla, doğru ve çok
ayrıntılı olmayacak şekilde depremin nasıl gerçekleştiği ile ilgili
bilgilendirme yapabilirsiniz.
Evi yıkılan, enkazda kalan insanlar bulunmayı bekliyor, kurtulanlar
bu soğukta dışarıdalar gibi söylemlere yer vermeden kısaca; 'deprem
olan illerimiz var ve hepsinde birçok kişi yardımlaşıyor' şeklinde
yaklaşabilirsiniz.
Sizin de üzgün olduğunuzu belirtebilirsiniz fakat sakin davranmakta
fayda vardır. Duygularınızı paylaşıyor olmanız hissettiklerinin
normal olduğunu gösterecektir.
Olabildiğince rutinlerin devam ettirilmesi oldukça önemlidir.
Bundan dolayı her zaman ki ders işleme düzeninizi devam
ettirebilirsiniz.

Sınıfınızda krizden etkilenen öğrenciniz varsa
İyi bir dinleyici olmak, dinlerken göz teması kurmak,
duygularını ifade etmesine izin vermek, sakin ve anlayışlı olmak,
kendini güvende hissetmek için sorduğu soruları defalarca
anlatacak kadar sabırlı olabilmek öğrencinize destek olmanızı
sağlayacaktır.
Sınıf arkadaşları ile birlikte destek olmak, sarılmak, yanında
olduklarını hissettirmek, sınıfta hep birlikte duyguların
paylaşılması yardımcı olacaktır.
Öğrencilerinize lütfen tutamayacağınız sözler vermeyiniz,
Bilmediğiniz, cevap veremeyeceğinizi düşündüğünüz sorularda
bilmiyorum demekten çekinmeyin.
Destek olmakta zorlanıyorsanız, sizi aşan bir durum olduğunu
düşünüyorsanız okuldaki rehberlik bölümünden destek isteyiniz.

Öğretmene ve okul idaresine düşen sorumluluklardan bazıları;
Eğitim kurumları çocukların eski yaşamına geri dönebilmesi için
psikolojik destekli etkinlikler düzenlemelidirler. Aktivitelerde
çocukların duygularını ifade edebilecekleri olanaklar sunulmalıdır.
Öğretmenlere rehberlik yapılmalıdır- önce öğretmenlerin kendi
duygu ve düşüncelerini paylaşmalarını sağladıktan sonra çocuklar
hakkındaki gözlemleri üzerinde tartışma ve öneriler dinlenmelidir.
Öğretmenler tüm sınıf düzeylerinde çocukları mümkün olduğunca
doğrudan ve yaşa uygun şekilde afet hakkında bilgilendirme
yapabilirler.
Okul psikolojik danışmanları felaketlerden etkilenen öğrencilere
yönelik grup rehberliği çalışmaları yapabilirler.
Öğretmenler afet sonrası kendi duygularını çocuklara aktarırken
çocukların duygusal yüklerini arttırmamaya özen göstermelidirler.
Öğrencilere belirli sınırlar dahilinde duygularını ortaya koymaları
ve bu duygular hakkında bilgilenmeleri sağlanabilir. Sınıf
tartışmalarına katılmak istemeyenler zorlanmamalıdır.