İnsan bedeni, doğası, duyguları adeta evrensel amaçlara hizmet eden küçük emektarlar. Üretmeye, yaşama sahip çıkmaya, birlik beraberlik içerisinde bütün olmaya yönlendirirler. Amaçlar eksik olduğunda ise huzursuz hissettirirler. İnsanlarsa, kürredeki zerreler Kürrece küçük kendince büyük varlığıyla evrende belki toz taneciği kadar duygularıyla, düşünceleriyle, hayalleriyle çabasıyla paha biçilmez. Kürrede zerre olduğumuzu bilmek kaygı vericidir. Zayıf, yetersiz, değersiz hissettirir.   Bildiğimizi unutup tekrar iç dünyamıza Güçlü, yeterli, değerli olduğumuz köşemize çekilttirir. Belki de kürrede zerre olduğumuzu kabul edip Zerre ile kürreyi hissetmek Özelden genele varıp Varlığımıza anlam Zayıflığımıza güç Yalnızlığımıza beraberlik Bireyselliğimize bütünsellik katmak Ortak bir amaç uğruna yaşamak gereklidir.