Hata dedektörünü hatırlayalım mı?
.
🚨 Bizim evimizde bir hata dedektörü var.Gözleri sürekli üzerimde , hep iyiliğimi istiyor, hep doğru davranmamı düşlüyor.
Yanından her geçtiğimde bana ödevimi yapıp yapmadığımı, dişlerimi fırçalayıp fırçalamadığımı, artık banyo yapmam gerektiğini, üstümdeki lekeyi , ayağımın çıplak olduğunu , üşüdüğümü terlediğimi kendi içsel sistemimi yok sayarcasına farklı tonlarda söylüyor.
.
🚨 Işık açık kaldığında kim bıraktı? Bu oyuncaklar niye bu kadar dağıldı ? Yatak neden toplanmadı? gibi cümleler sıklıkla duyabileceğimiz cümleler.
Ben de birçok şeyi onun söylemesini bekler hale geldim artık, sanki dedektör çalmadığında işler yolundaymış gibi geliyor.
Yanından geçmemek için yolumu değiştiriyorum bazen, eleştirmesin diye odamdan çıkmıyorum. Ona çok şey borçluyum,o olmasa üşüdüğümü, terlediğimi,acıktığımı hatta tuvalete gitmem gerektiğini nasıl yönetebilirdim bilmiyorum. Sistemim dışarı bağımlı hale gelmeye başladıkça ,dışarıdan uyarı gelmedikçe sorumluluklarımı yapmıyorum sanki. Dedektör buna çok fazla kızar hale geliyor elbette.
.
❤️Neyseki anne- babam beni her gördüğünde önce duygumla ilgileniyor. Yapmadıklarımı ayaküstü söylenerek değil, sakin ve yakın hissettiğimiz zamanlarda faydasıyla anlatıyor. Çocuk olduğumu irademin zayıf olduğunu , onlar için çok önemli olan şeylerin henüz benim için çok önemli olmadığını biliyorlar.
Eylemim hiçbir zaman benim önüme geçemiyor. Baktığınızda ilişkimizin geneli beni ‘Düzeltmek’ adına değil, benim hislerimi duygularımı anlamak,kişisel gelişimimi desteklemek adına… Birlikte eğlenerek yaptığımız şeyler, ilişkimizin ritmini sıcak tutuyor. Benden bir şey isterken, ‘ben sadece onun için en son ne yaptım? ‘ diye soruyor; benim onları dikkatle dinlememi isterken, ‘ben en son onu dikkatli ne zaman dinledim?’diye mutlaka düşünüyorlar.
Ah bir de şu hata dedektörü ortaya çıkmasa…
Kendimle olumlu ilişkimi hata dedektörü ile değil, ebeveynimin koşulsuz sevgisi,desteği ve güveni ile sağlıklı şekilde kurabilirim.