EBEVEYNLER VE OKULLU ÇOCUKLARI
Çocuğun dünyaya gelip büyüdüğü,yaşamın ilk duygularını oluşturduğu alanı ebeveynlerinin
yanıdır.Güvenli alanı olarak benimsediği ilk yerdir dünyaya gözlerini açtığı yer.Çocuğunun gelişimini
önemseyen ebeveynler çoğu kez bilinçsiz bir dinamik yaratarak çocuk için patolojik bağlanma
biçimleri yaratırlar.Ebeveyn tutumlarını içeren bağlanma biçimleri; çocukta değerliyim, yeterliyim,
baş edebilirim gibi savunma mekanizmalarını var eder.
Çocuğunuzda yarattığınız bu savunma mekanizmalarını şu alanlarda mercek altına alabilirsiniz:
Sizin olmadığınız bir ortama bırakıldığındaki tepkiselliği
Okul çağı geldiğinde diğer akranlarıyla olan iletişimi
Fiziksel ihtiyaçlarını ifade edebilme yeteneği
Kendisine ait olan oyuncak, kitap, kalem vb eşyalarına olan bağlanma biçimi
Akranlarıyla sosyalleşmeye verdiği direnci
Sizin dışınızda bulunduğu alanları anlamlandırırken olumlu ve olumsuz söylemleri
Akranlarının şiddeti karşısında savunma biçimleri
Başka bir yetişkinin zarar verici davranışını anlamlandırma ve sizinle iş birliğine gitmesi
Yukarıda bahsedilen alanlar bilinçli ebeveynlik yaklaşımlarına rehberlik edecektir.
Unutulmaması gerekir ki; geçmişte küçük sınırlarda inşa edilen bebeklik ve ilk çocukluğun otorite ve
güvenli alanın anne babadan çıktığında da yaşanabilir olmasıdır.Ve çocuğunuz sizin aynanızdır.