Çoğu kişi aşkı ve sonrasında ayrılıkla beraber aşk acısını tatmıştır. Bazılarınız terk edilmiştir, bazılarınız severek ayrılmıştır,
bazılarınız sevgisi bittiği için ayrılmıştır ama ayrılık ayrılıktır.
Her türlüsü acı verir. Sevgisi bittiği için ayrılan kişiler için bile geçerli çünkü bir ilişki sadece sevgiyle ilerlemiyor. Sevgi, bağlılık, güven, anılar,
birlikte kazanılan tecrübeler bunların hepsi ilişkiye dahil. Bu yüzden sevgi bitmişse bile ayrılık acı verir. Tabii aşk acısının üstesinden gelme kişiden kişiye, olaydan olaya değişir.
Herkesin olaylara ve kişilere yüklediği anlamlar farklı olabiliyor, ayrılık sürecinde yaşadıklarınızı farklı şekilde değerlendirebiliyorsunuz,
bu yüzden herkes acısını farklı şekilde yaşayıp,farklı şekilde yansıtıyor.
Benim istediğim ayrılık acınızı olabildiğince kısa tutmak ama ayrılık acısını yaşamamanızı sağlamak değil.
Böyle bir şey, amacım dahilinde olamaz çünkü her duygunun yaşanması lazım,
bu acılarınız bile olsa. Aksi takdirde içinizde tuttuğunuz, yaşamaktan kaçtığınız her duygu ilerisi için ve psikolojiniz açısından iyi olmayacaktır.
Yaşadığınız çoğu şeyi, iyi kötü yalnız yaşamıyorsunuz ve zaman akıyor. Anılarınızı bir düşünün, şu anda anılarınıza eşlik eden insanların bazıları hala sizinle,bazıları değil.
Emin olun ileride kim bilir anılarınızı anımsarken kaç kişi daha eksilmiş olacak hayatınızdan, ama birileri eksilirken bi yandan da yeni kişilerle yeni anılar edineceksiniz.
İlişkiniz sona erdi. Evet, güzel hatıralarınız var ve bu hatıralarda yalnız değilsiniz. Anıların her aklınıza geldiğinde onu da hatırlayacaksınız.
Bu, zamanla acı yerine “Buda böyle bir anıydı işte.” dedirtecek. Başta inanamayacaksınız, asla geçmeyecekmiş gibi gelecek,
gözyaşlarınız belki hislerinize ortak olacak ama geçecek işte. Bunu farkında olmanız acınızı yaşarken size yardımcı olacaktır.
Eğer ayrılığı kabul ederseniz, üstesinden gelmek için büyük bir adım atmış olursunuz. Diyelim ki, kabullenemediniz.
O zaman olacakları özet şeklinde anlatayım. Her hareketini takip edeceksiniz, sizinle ilgili ip uçları bırakır umuduyla onun hayatının içinden çıkamayacaksınız,
bu sefer kendi hayatını aksatacaksınız. Ufak bir kırıntıda umutlanacaksınız ve devamı gelmeyince hayal kırıklığına uğrayıp acınızı güncellemiş olacaksınız. Bu yüzden ayrılığı kabullenin ve onun hayatı yerine kendi hayatınızı yaşayın.
Hiçbir zaman bir insan için yapmanız gereken şeyleri ertelemeyin. Unutmayın önce siz! Bencilce gelebilir fakat insanın önce kendini bilmesi, kendinin farkına varması ve kendini sevmesi lazım.
Hayallerinize yaklaşmak için adımlar atın, başarısız olsanız bile asla vazgeçmeyin çünkü her başarısızlık sizi başarıya yaklaştırır. Benim bir hayalim yok diyorsanız, gelecek planlaması hazırlayın kendinize ve onun üzerine hayaller kurun.
Aşk acısı, insanın kalbini sıkıştırır ve sanki hiç geçmeyecekmiş gibi hissettirir. Geçmişinizde size böyle hissettiren şeyleri düşünün.
Onlar içinde geçmeyecek diye düşünürken bakın geçti bile. Bu bir zincirlemedir. Bu tecrübelerinizin tadını çıkarın ve her tecrübeyi bir sonraki adımlarınız için kullanın.
Unutmayın, her duygu yaşanmaya değer. Nasıl ki, mutluluklarımızı yaşıyorsak acılarımızı da yaşamamız lazım.
Fakat … Nasıl ki, bir mutluluğu iki ay aynı duyguyla yaşamıyorsak
acılarımızı da bu kadar uzun süre yaşamamamız lazım. Güçlü durun ve bir insanın sizin sağlığınızdan daha önemli olmadığını kendinize hatırlatın