Depresyon diğer bir anlamı ile patolojik keder olarak ifade edebiliriz. Depresyon olumsuz bir durum ardında geçici belirtilerle ortaya çıkabildiği gibi uzun , kronik bir hale de gelebilmektedir. Depresyon kişinin en çok 2 alanını etkilemeketedir. 

Birincisi çökkün duygulanım , ikincisi anhedonia dediğimiz kişnini eskiden zevk aldığı ve ilgi duyduğu etkinliklere karşı artık zevk almama durumunun depresyonda iken yaşanmasıdır. Depresif duygudurum kişide tek başına değil de comorbid dediğimiz kişiye eşlik eden başka bir psikiyatrik bozukluğun var olması sebebiyle de depresyon ikincil olarak ortaya çıkabilen psikiyatrik bozukluk  olabilmektedir. 

Depresyonda aşırı uyuma, aşırı yemek yeme , sosyal izolasyon dediğimiz içe çekilme , sosyal aktivitelerden kaçınma , öz güven problemleri yaşanabilmektedir. Dikkat eksikliği ve motivasyon kaybı da gözükebilmektedir.

İntihar girişimleri kişi baş edemediğinde karşılaşılabiilir. Depresyon yaşayan kişinin sosyal desteği büyük önem arz etmektedir.

Depresyon tedavisinde kişinin önceki günlük rutinini hatırlatacak ve devam ettirecek etkinliklere geri dönülmesi , iletişim becerilerini güçlendirmesi , öz güveni arttıracak etkinlikler , intihar riskinin değerlendirilmesi , eşlik eden başka psikiyatrik problemlerin yordanması gibi değişkenlere bağlı olarak tedavi süreci danışanın aktif katılımı ve iş birliği ile planlanmaktadır.