Kreş/ Anaokulu eğitim sisteminin temel basamağını oluşturmaktadır. Bağlanma kuramı, aileden kreşe/anaokuluna geçişte dikkate alınması gereken önemli bir faktördür. Geçiş sürecinin kolay olması bakımından çocuğun anne ile arasındaki duygusal bağ önemli rol oynamaktadır. Özellikle erken çocukluk döneminde (0-3 yaş) dönemindeki bağlanma deneyimi diğer kişilerle kuracağı bağlanma ilişkisini etkilemektedir. Güvenli bağlanan çocuk annesinin yardımıyla kreşteki eğitimcisi ile arasında duygusal bağ kurabilir. Uyum sağlayan ve güven duyan çocuk keşfetmeye ve yeni şeyler öğrenmeye başlar. Endişe ve korku duyan çocuğun gelişiminin desteklenmesi ve yeni şeyler öğrenmesi çok zordur. Berlin Üniversitesinde geliştirilmiş München Modeli ile yapılandırılmış kreşe hazırlık alışma süreci planlanmıştır. Alışma sürecini neler etkiler? 1. Hazırlık evresi olmalı: Kayıt işlemi ile beraber çocuğa kurum hakkında bilgi verilmeli, sınıf ortamı gösterilmelidir. 2. Tanışma: Oryantasyon döneminde ebeveyn çocuk ile kreşe gelir çocukla birlikte en az dört gün kreşe gelir ve çocukla birlikte her gün kreşte iki saat zaman geçirir. Çocuğun bakımından ebeveyn sorumludur. Sorumlu eğitimcinin her zaman için yol gösterici rolü vardır. Çocuk bu evrede günlük hayat akışını, kişileri, odaları, materyalleri keşfeder ve etkinlikleri gözlemler. 3. Güveni kazanma: Bu evrede sorumlu eğitimci sürekli çocukla iletişim ve etkileşim kurmaya çalışır. Çocukla oyun oynar, onunla yemek yer, altını değiştirir. Ebeveyn bu sürede pasif kalır ve sadece gözlem yapar. 4. Güven inşa etme: Okula birlikte geldikten sonra ebeveyn çocuğa uygun bir şekilde veda eder ve okulun içerisinde bulunacağını söyleyerek sınıftan çıkar. Çocuğun ilk ayrılığa tepkisi alışma devresinin süresini belirler. Çocuğun yaşına göre ilk ayrılık 20 veya 30 dakika sürebilir. Bu evrede öğretmenin ebeveynin geri döneceğini açıklaması ve çocuğu rahatlatması, destekleyerek oyuna yöneltmesi gerekir. Ayrılma süresi başarılı ise çocuk kreşte kalmayı kabul eder ve anne babasının tekrar geleceğini bilirse diğer evreye geçilir. 5. Değerlendirme ve bitiş evresi: Bir önceki ayrılık evresinde çocuğun öğretmeni ile ilk duygusal bağı oluşur. Bu son evrede ebeveyn artık okulda beklemez. Çocuk ebeveyninin gitmesine tepki verebilir ama öğretmeni tarafından telkin edilebiliyorsa öğretmenine güvenmeye başlamış demektir. Bu yöntemde çocuğun annesinin kucağından alıp ağlatarak öğretmenine, sınıfına ve arkadaşlarına alıştırmaktan ziyade bakım vereniyle birlikte okuluna alışmasına imkan tanınır. Çocuğun kreşe sağlıklı şekilde başlamasında ebeveynlere önemli rol düşmektedir. Çocuk güvenli liman olarak gördüğü ebeveynleri tarafından yeni ortama uyum sağlamasına ve eğitimcisine güven duymasına eşlik etmeleri önemlidir. NESLİHAN ERDOĞAN