Hayatın pek çok aşamasında olduğu gibi ilişkide de beklentilerimiz ve yaklaşımımız ne yaşayacağımızın büyük ölçüde belirleyicisidir.

Çok öncelerde evlilikler genellikle ‘bütün bir ömür aynı yastığa baş koyma’ beklentisi ile gerçekleşirken, günümüzde ‘yapamazsak boşanırız’ bakış açısı ile yola çıkılabildiğini görüyoruz. Geleceğe dair geliştirilen bu olumsuz seçenek, evlilikteki beklentinin de ilk anlardan olumsuz gelişmesini etkileyebiliyor. Kişi ilişkide yaşadığı, üstesinden gelebileceği bir çatışma durumunda dahi ‘boşanma’ seçeneğini düşünme eğiliminde olduğunda var olan çatışmayı çözme motivasyonu da her problemde biraz daha azalıyor ve ilişkide olumsuz bir döngü oluşması kaçınılmaz oluyor.

İlişkide çatışmaların, anlaşmazlıkların olması ve zaman geçtikçe, koşullar değiştikçe de artması çok olasıdır. Özellikle yeni şehir, iş değişikliği, çocuklu hayata geçiş gibi uyum süreçlerinde kişilerin yeni hayata adapte olmak için zamana ihtiyacı olabilir. Bu dönemlerde çiftlerin ilişkiden beklentiyi düşürmek gibi bir yanılgıya düştüklerini görebiliyoruz. Zaman zaman çiftlerin birbirlerinden beklentiyi düşürmesi doğru bir yol olsa da ilişki ile ilgili yüksek beklentilere sahip olmak ve birlikte çabalamak ilişkiyi her an daha iyi bir noktaya taşımayı sağlayabilmektedir.

Aksi durumda ilişkiden ve birbirinden beklentisini düşüren çiftlerin enerjilerinin de düştüğünü ya da farklı noktalara odaklanarak birbirlerinden uzaklaştıklarını görebiliyoruz.

Çiftlerin yaşadıkları ilişkiyi diğerleri ile ya da sosyal medyada görünen ilişkiler ile kıyaslamak yerine , “yeterince iyi bir ilişki” yaşamak için, birbirlerine iyi gelmek ve ilişkide iyi hissetmek için neye ihtiyaç duyduklarına odaklanmaları ve bunun için çabalamaları çok kıymetlidir.

İlişkide çatışmalar, problemler, çözülmesi gereken sorunlar olabilir… Ama iki kişinin geçinmeye gönlü varsa, karşılıklı olarak birbirini anlama ve kendini doğru şekilde ifade etme, karşılıklı olarak yapılan yanlışları telafi etme, birbirini iyi hissettirecek şeyler yapma çabası varsa, çeşitli sorumluluklar ile ilgili iş birliği yapabiliyorlarsa iyi bir ilişkiden söz edilebilir. Her ilişkinin kendi içinde bir uyumu ve dengesi vardır. Her ilişki kendine özgüdür…

Çiftlerin ilişkide birbirlerinden beklentilerini, ihtiyaçlarını eleştirmeden, suçlamadan ifade edebilmesi ve karşılıklı olarak bu beklentilerin anlaşılmaya ve karşılanmaya çalışılması ilişkiyi güçlendirecek ve koruyacaktır. Böyle bir ilişkide iki kişi de kendisini güvende hissedecektir.