Bruksizm diş sıkma/gıcırdatma ile karakterize bir bozukluktur. Çene, baş ve yüz ağrılarına neden olabildiği gibi daha ciddi vakalarda çene ekleminde hasarlara, dişlerde düzleşme ve kırıklara yol açabilmektedir. Genellikle gece derin uyku sırasında görülmekle birlikte, gündüz de görülebilir (Winocur ve ark. 2003). Toplumda yaygınlığı yüzde 5 ila 20 arasındadır. Hastalık sık görülmesine rağmen tedavisi için hekime başvuru oranı yeterli seviyede değildir. Her iki cinsiyette eşit olarak rastlanır. Genç yaşta daha sıktır, yaş ilerledikçe azalır (Bader ve Lavigne 2000). Stres, kaygı, uyku bozuklukları, depresyon diş gıcırdatmaya neden olabilir. Ayrıca sigara, alkol ve kafein tüketimi, uyuşturucu ya da uyarıcı maddeler ile bazı psikiyatrik ilaçların uygunsuz kullanımı da nedenleri arasında sayılabilir. İnsanların birçoğunun diş gıcırdatmayı bir hastalık gibi görmemeleri, erken tanı ve tedaviyi güçleştirmektedir. Tedavide gerginlik ve kaygıyı azaltıcı bazı ilaçlar hekim kontrolünde uygulanabilir. İleri evrelerde diş hekimlerine de başvurular gerekebilir. Diğer yandan düzenli yaşam biçimi, uyku sorunlarının çözülmesi, sigara, alkol, yüksek doz kafeinden uzak durulması tedavi sürecinde daha verimli sonuçlar alınmasını sağlayacaktır. Sonuçta; bruksizm özellikle yaşam kalitesini olumsuz etkileyen ve bazı durumlarda fiziksel hasarlara kadar gidebilen bir bozukluktur. Farkındalık ve bu konuda hekimlerimizin ve psikiyatrların daha dikkatli olması gerekmektedir (Kuloğlu ve Ekinci, 2009). KAYNAKLAR Bader, G., & Lavigne, G. (2000). Sleep bruxism; an overview of an oromandibular sleep movement disorder. Sleep medicine reviews, 4(1), 27-43. Kuloğlu, M., & Ekinci, O. (2009). Psikiyatride Bruksizm. Yeni Symposium (Vol. 47, No. 4). Winocur, E., Gavish, A., Voikovitch, M., Emodi-Perlman, A., & Eli, I. (2003). Drugs and bruxism: a critical review. Journal of orofacial pain, 17(2).