Öyle dönemlerden geçeriz ki tüm dünya üzerimize geliyor zanneder daralır, bunalır ve sevdiklerimizle sürecin kendimiz için kolaylaşmasını umarak sorunlarımızı paylaşıp rahatlamak isteriz.
En sevdiklerimizden yana yaşadığımız darbelerin acısını kalbimizin en derin yerinde hissederiz.
Sonra bir düşünce tufanı tutar bizi
Sahi ne kadar da tüketen olduk sevgiyi,aşkı, hürmeti, sabrı,zamanı,tamahkarlığı ,dinginliği, kimin büyük kimin küçük olduğunu.....
Nerede gözüne baktığımızda bizi anlayacaklar haline bakıp derdini kavrayacaklar?
Nerede bizi göz bebeğimizden tanıyanlar...
Sessizliğin içindeki seni bulup sesine ses olacaklar nerede?
Öyle hikayeler dökülüyor ki şimdi dillerden acısını yürekten duyuyor, ses olmak istiyorsun sessizliğin içindeki feryada,ahlara....
Ve işte böyle yazmak zorunda kalıyorsun ey caaan farkındalık adına!....
Kan dediği can dediğinden en ağır imtihanı yaşamış
Birbirinden kopmuş gönüllerin yangın yerine dönüş, küllerin havada savrulduğu kimsenin kimseyi göremediği kül yağmurları arasında kendi içine kapanmak zorunda bırakılmış onlarca can.....
Kaç kişi kendini tanıyor şu dünyada ki karşındakini tanıdığını iddia etsin.
Kendi yüreğini keşfe çıkan kendini seven,kendine yaptıklarına değer yükleyen ...
Nereden geldiğini,nerede olduğunu, nereye gittiğini sorgulayan...
Bir yolda olduğumuzu bilen sevdiklerimiz, çıktığımız yolculuğunuzun duacısı mı yoksa adeta yolda kalmanızın mı duacısı ?...
Ne oluyor bizlere yetmeyen ne?
En son ne zaman baktık bir denize, ne zaman gönül rıhtımında gezindik ve sessizliğin içindeki sesi dinledik, anılarımızı tazeledik, belki derin bir nefes alıp hey gidi günler dedik...
Yda bir orman gezintisinde bir ağacın altına uzanıp sevdiklerimizi koltuğumuzun altına alıp gözlerimizi kapatıp, mis gibi çam kokularını içimize çekip kuşların kanat çırpışını bir arının vızıltısını,bir kelebeğin etrafımızda usulca uçuştuğunu duyumsayıp, aldığımız her nefeste ab-ı hayat bulduğumuzun farkındalığıyla şükrettik...
Hangisi bizi mutlu ediyor. Kendini duyamayan ruh karşındakini duyabilir mi?
Kendini tanıyamayan başkasını tanıyabilir mi?
Kendi derdini bilmeyen gözyaşı dökmeyi acziyetten sanan rahmet pınarının ne olduğunu anlayabilir mi?
Kişi değeri kendinden bilir ey can kendinden!..
Kendini bilmeyen insan ya başkalarının duygularının katilidir yada kendi duygularının katilidir.
Dijital prangalar vurulmuş ellere, dillere en önemlisi gönüllere
Cep telefonuna baktığı kadar sevdiklerinin yüzüne bakmayanlar,ne yaptığını bilmeyen ,anlamayanlar yaptıklarınla ilgilenir olurlar
Veeee sonuç seni anlamak için kalbini yormayanlar, sohbetten, hal hatır etmekten bi haber olanlar seni anlamaya çalışmakla kendini mi yorar ey can!
Gönül kafesin parçalanmışsa
Yüreğin çırpınarak feryad ediyorsa
Ve duyulmak istenmemişse sesi
Yok sayılmışsa varlığın ya da hiç var olmamışsa var zannettiklerinin yüreğinde
Klasikleşmiş bir seronominin bir parçası gibi duyulmaya başlamışsa söylediklerin Anlamını kaybetmişse geçmişte yaşadığın her güzel anı
Ve yankılanmıyorsa artık sesin hangi dağa seslendiğinin farkında değilsin demektir Vazgeçmeyi bilmek gerekir ey can!
Vazgeçebilmeyi bilmek en büyük erdemlerden biridir ve bunu en iyi zaman öğretir
Anlamını kaybetmişse geçmişte yaşadığın her güzel anı
Ve yankılanmıyorsa artık sesin hangi dağa seslendiğinin farkında değilsin demektir
Vazgeçmeyi bilmek gerekir ey can !
Vazgeçebilmeyi bilmek en büyük erdemlerden biridir ve bunu en iyi zaman öğretir
Bittim dediğin yerde yettim diyen rabbini unutma!
Faydayı gözet ki senin varlığının da bir anlamı olsun
Yaratılan mucizeleri gör ibret al yoluna ışık olsun
Yol değişir
Sen davanı seç ki yürüyeceğin yollar seni menzile ulaştırsın ne istediğini bilirsen tüm yollar senin, yol senin olur elbet
Ne için yürüdüğünü bilirsen önüne sert kayalarda çıksa toprak yığınları çığ olup üstüne yağsa dağlar sana karşı dursa, geçit vermese
Sadıksan yolun sahibine, teslim olmuşsan korkma ey can !
Bir değil bin yol açılır.
Sen kendi yolunun yolcusu ol!
Bakma yürekten değil nefsinden konuşan zalimlerin dediklerine
Yardım Rabbinden olunca Rahmanın kapıları açılır
Rahmet yağmurları dört bir yana saçılır
Yolun nereden, yolcunun kimlerden geçtiğini anlayamaz yüreklerini karartmış olanlar....
Nerede olduğun ve ne olduğun önemli değildir
Sen gönüllerde yer bulmaya devam et
Kalpleri sevgiyle mühürlenmiş kalplere sevgi ile ulaş
Kimbilir hayat yolculuğunda Rabbin senin için ne planlar yaptı
Hangi kaplılar kapanmalıydı ki hangi kapılar açılacak
Yoksa açıldığını sandığın kapılar hep kapalıydı da yok muydu hikmeti anlayacak
Hikmetinden sual olmaz hikmetin sahibine teslim VESSELAM !...