Bağımlı kişilik, baktığımızda günümüz Türkiye’sinde çok rastladığımız kişilik özelliği. İstatistiklere baktığımızda kadınlarda daha yoğun olarak görülüyor. Aslında baktığımızda ilişkilerimizin çoğu bunun üzerine kurulmaya çalışılıyor. Erkek her türlü affedilmeli denen bir kesim kadınlarında bir şekilde bağımlı özelliğini ortaya çıkarıyor. Kadın kendim ne yapabilirim ki diyor? Bu döngü başlıyor, bağımlı, onsuz ne yapabilirim, o benim her şeyim böyle çok  eksiğim. Oysa bir bütün olmak bağımlı olmak değildir. Sağlıklı ikili ilişkiler bu şekilde olmaz. Sağlıklı ilişkiler iki tarafında birbirleriyle olan empati kurabilen, birbirini anlayan ilişkiler üzerinden sağlıklı kurulabilir. Bağımlı kişilein en çok kullandığı cümle, “Onsuz ne yaparım.” Bir kişinin desteği olmadan ya da o kişi olmadan hayatlarına devam edemezler. Yakın bir ilişkisi sonlandığında bir bakım ve destek kaynağı olarak derhal başka bir ilişki arayışı içine girer. Başka biri olmazsa kendini çok büyük boşukta hisseder. Bağımlı kişilerde müdahaleci anne tutumu yaygındır. Birçok bağımlı danışanlarda anne-baba tarafından onlara bağlılıklarını sürdürdükleri için ödüllendirilme hikayesi de vardır. Bağımlı kişilikte ayrılma zorluğu vardır. Aynı kişide hem ilişkileri başlatma hem de bitirme zorluğu birlikte görülebilir. Bağımlı kişilik bozukluğu olan kişiler ilişkilerden kaçmaktan ya da kendilerini geri çekmekten çok, kaybetmekten korkarlar. Bağımlı kişiler, ayrılığa dramatik tepki göstermezler, hem çok korkarlar hem de başkalarına yapışırlar. Bu noktada sınır kişilikten farklıdırlar. Hepimizin hayatında kişilik özelliklerimizde bunlar var önemli olan ne kadar süreyle ne yaşadığımız. Kendi farkımızda olduğumuz güzel haftalar dilerim.