İnsan bazen önce suçlu hisseder, sonra suç işler. Yani suça sürüklenen insanlar vardır. Bu insanlar diğerlerini yalancı çıkarmak istemeyen insanlardır. Onun hakkında suçlu denmiştir, o da bunu doğrulamak istemiştir.

Sürekli kendisinin suçlu olduğu söylenen insan bir süre sonra buna kendisini de inandırır ve gerçekten suç işler.

Eylemlerimizin sorumluluğunu almayı tamamen destekliyorum. Burada ufak ayrıntı o eylemleri yaparken sizi motive eden şeyler nelerse bunlara da bakmaktır. Kendinizi sürekli suçlu, hatalı, kusurlu, eksik bir konumda buluyorsanız ilk önce bu tekrarlayan örüntüyü fark etmek sonra bu örüntüyü devam ettirmeye sebep olan geçmiş ilişkilere dönmek gerekir. 

Suçlu ilan edilmeye dair bir arzu var ise;

bu sürekli olarak size suçluluk hisleri yükleyen insanları kaybetmemek için üstlendiğiniz bir duygu ve o duygunun size yaptırdıkları mı?

bu ilgiyi ceza yoluyla görmeyi öğrendiğinizden mi?

bu ayrılma cesareti gösteremediğiniz ilişkinin bitirilme sorumluluğunu karşı tarafa yükleyebilmek için ona sebep verme şekliniz mi?

bu kurbanı olduğunuz ilişkide karşı tarafın sizi suçlu ilan ederek kendisini akladığı bir bertaraf şekli mi? 

Neden suçlanıyor, suçlu hissediyor, suç işliyor ve bir suçlu haline geliyorsunuz?