İLGİ ALANI Palyatif bakım ve Hospis merkezi kurulumu Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Doktoru diplomamı 1985, Anestezi ve Reanimasyon Uzmanlığını 1999 yılında aldım. Eğitimim sırasında Fransız hükümetinden (CIES) burslu olarak Paris, Paul Brousse Hastanesinde karaciğer transplantasyon anestezisi ve yoğun bakımı eğitimi aldım. İzmir`de sürdürdüğüm 28 yıl doktorluk mesleğimde; Ege Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Özel Kaşkaloğlu Göz Hastanesi`nde Sorumlu Anestezi ve Reanimasyon  Uzmanı olarak çalıştım. Ayrıca 2. Hastahanede eş zamanlı olarak enfeksiyon ve kalite kontrol eğitimlerini verip, Sağlık Müdürlüğü ilişkilerini yürüttüm. Bu işlere paralel olarak; 2000-2010 yılları arasında ‘’Ağrısız Yaşam’’ özel muayenehanemde son dönem kanser hastalarının, Alzheimer, demans  ve kronik hastaların palyatif bakım ve ağrı tedavilerini, hasta isteğine bağlı olarak, ev veya özel hastanelerde yürüttüm. 10 yıl boyunca özel muayenehanemde yaptığım 1000’e yakın  hasta takibi sonucunda edindiğim tecrübeler, beni bu konudaki eksikler konusunda çalışma ve araştırma yapmaya yönlendirdi. Hasta ve hasta yakınlarının sıkıntılarına kalıcı çözümler üretmeyi hedefledim. Türkiye`de ki mevcut  ilaç, bakım konusundaki eksikler ve kısıtlılıklar, hekim, hasta yakını ve hasta bakış açısını saptadıktan sonra; dünyada artan yaşam süreleri ve her yaş grubundaki kanser vakalarına projeksiyon yapmaya aynı zamanda da dünyanın bu konuda ne durumda olduğunu araştırmaya başladım. Bu çalışmalarım sırasında 2011 yılında ATOME projesi ile karşılaştım ve tamamen kendi çabalarımla projeye  Avrupa Birliği tarafından dahil oldum. 2011-2015, WHO ve Avrupa Palyatif bakım derneğinin yürüttüğü ATOME (The Access to opioid Medication in Europe) projesinin, Avrupa Birliği tarafından Türkiye Uzman Danışmanlığı’na seçildim. ATOME ,   A story from Turquie      ATOME projesi Avrupa’da opioid ilaçların, 12 Avrupa ülkesinde yeterince kullanılmamasının nedenlerini araştırıp saptamayı ve bu ilaçlara kanser hastalarının erişimini ayrıca palyatif bakım ve hospis merkezlerinin açılması için hükümetleri yönlendirmeyi hedeflemiştir.      4 yıl süren projede tüm mevzuat ve yönetmelikler taranarak, palyatif bakım konusunda neler yapılabilir, artan yaşam süreleri ve kanser vakalarına paralel olarak artacak olan bakım hizmetlerinde hasta ve hasta yakınlarına nasıl daha iyi hizmet verilebileceği araştırıldı. 12 Doğu Avrupa Ülkesinden gelen uzmanlarla birlikte fikir ve bilgi paylaşımı yapıldı. 2014 Kasım ayında biten projenin sonuçları her ülkenin sağlık bakanlığına öneri olarak gönderildi. Yaklaşık 100 sayfa olan raporun içeriğinde kontrole tabi ilaçlara erişim, bu ilaçların bulunabilirliği ve bütçeden karşılanması, palyatif bakım merkezlerinin açılmasının teşviki gibi konular bulunmaktadır. Raporun sonucunda Temmuz 2015’de bakanlık palyatif bakım merkezleri konusunda ilk yönetmeliği yayınladı. Türkiye`deki meslek yaşamıma bir süre ara vererek Fransa`da yaşama kararı aldım. 3 yıldır Fransa`dayım. Bu kararı iki nedenle aldım. Fransızcamı ileri düzeye taşımak ve yaşam sonu bakımında Avrupa ülkelerinin ekonomik ve sağlık alanındaki politikalarını incelemek, vardıkları noktayı yerinde deneyimleyerek görmekti. Türkiye`de benimde sürece katkı verdiğim yönetmeliklerin yayınlanması ve artan bilgi birikimi ve deneyimlerim ile 2016 Temuz ayında ülkeme döndüm. Ve bu konuda çalışmaya başladım. Türkiye`de palyatif ve hospis bakım merkezlerinin kurulumunda, altyapı çalışmalarını, multidisipliner yaklaşımı standardize ederek organize edebilecek, yürütebilecek ve kalıcı olarak sürdürülebilirliğini organize edebilecek, ayrıca, bu konuda hekimlerde, hastalarda ve hasta yakınlarında farkındalık yaratabilecek çalışmalar yapabilme isteği ile öncelikle doktorsitesi.com aracılığı ile 996 kişi üzerinde yapılan anket çalışma Zaman ve mekan kavramı olmaksızın Türkiyede belki de dünyada ilk olarak başlattığım mobil palyatif bakım danışmanlığı hizmetini ilerletmeyi ve gerekli tüm hastalara ulaşmayı hedeflemekteyim Palyatif ve hospis bakım Çocuktan - ergene ve ileri yaşa kadar tüm yaş grubunu ve ayrıca hasta yakınlarını kapsamaktadır. Bu merkezler hastanelerden bağımsız yerlerdir. Hastanelerde zaman bize göre hızlı, hasta ve hasta yakınına göre yavaş akar. Palyatif bakım merkezlerinde hastane hizmeti gene aynı seviyede verilir fakat hasta ve yakını kendini hastanede veya bakımevinde gibi hissetmez. Hasta ve yakını evde bakıcı ile olmaktansa burayı tercih eder. Bu hizmet hastanın kaybından sonra yas sürecinde de devam eder. Palyatif ve hospis bakımda hastanın yaşamını uzatıp kısaltmaya yönelik bir yaklaşım yoktur. Hastanın yaşamının sonuna kadar ağrısız, acısız ve yaşamdan tad alarak kaliteli yaşaması hedeflenir. Alzheimer, demans, kanser gibi hastalıklarda hastalığın yavaş ilerlemesi ya da semptomlarının yoğunluğunun azaltılması hedeflenir. Böylelikle hem hastanın hem de yakınlarının bu süreyi daha konforlu ve birlikteliğin tadını alarak geçirilmesi hedeflenir. Diğer bütün sağlık ve bakım işlemleri palyatif bakım merkezi tarafından organize edilir. Hasta yakınlarının da günlük yaşam rutinlerinden fazla kopmadan bu süreci yaşaması, hasta ile beraberken de bunun bakım amaçlı değil hasta ile vakit geçirmek için olması sağlanır. Bu bakım merkezlerinin amacı hastanın kalan yaşamını daha kaliteli biçimde devam ettirmesine yardımcı olmaktır. Yaşamı uzatmak amacı ile yaşam kalitesini düşürecek tedavi yöntemleri uygulanmamaktadır. Ancak yapılan araştırmalar göstermiştiki bu yöntemle kişinin yaşam süresi, kalitesini korumak koşulu ile ortalama 300-400 gün arasında uzamaktadır. Her yaş hastaya özellikle cerrahi ve kemoterapi sonrası bakımlarda, hastanın semptomları hafif atlatarak hızla rutin hayata dönmeleri sağlanır. Merkez hastane olmamakla birlikte geri planda hastane hizmeti vermektedir. Hasta yakınları da bu merkezde hastaları ile birlikte iken de kendi işlerini buradan yürütebilme imkanlarına sahiptirler. Ayrıca özellikle kanser sürecindeki 3-5 yıllık dönemde de hem hasta semptomları daha hafif yaşamakta, hem de hasta yakınları kendi yaşamlarından kopmadan, daha az enerji ile bu dönemi geçirebilmektedirler.