NEDEN TERAPİ DESTEĞİ ALMALIYIZ? Aslında biz Türk insanları bunu son ana kadar bekletiyoruz. Örneğin; ilişkilerde ilişki kopuş noktasına kadar bekletiyoruz ya da kaygıyla alakalı yönetilemeyecek semptomların çok olduğu zamanlar. Artık kişi bunu kaldıramayacak derecede olduğunda ya da psikosomatik durumlarda cildimizin psikolojimize yansıdığı durumlarda, mide yanmalarında, bayılmalarda bu son raddeye kadar bekleniyor. Fakat bir nedeni olmadan da örneğin, yurt dışında bir çok insanın psikoterapisti vardır çünkü bu bir süreç, kendisine yatırım burda en önemli yatırım bir terapiye başlamaktır. Fakat bu son ana kadar bekletildiğinde hem terapist açısından hemde danışan açısından daha zorlu olmaktadır. Bir ölçüm açısından şunu söylemek istiyorum, herkesin maddi durumu bunu karşılamaya elverişli olmayabiliyor ya da zaman ayıramayabiliyorlar. Eğer yaşadığımız durum hayatımızın işlevselliğini bozacak noktadaysa hayatımızın yaşam kalitesini düşürecek durumdaysa bu noktada mutlaka bir destek alınması gerekiyor. İNSANLAR NEDEN DESTEK ALMAKTAN KAÇIYOR? Türkiye’de maalesef ki ‘O zaten psikoloğa da gidiyor.’ Gibi bir yanılgı var. Fakat terapi süreci ilerledikçe kişinin yaşam kalitesi artıyor, baş edemediği şeylerle baş etmeye başlıyor ve bazı şeyleri daha net konuşuyor. Bu durumda çevresi de bunu fark ediyor. Bu sefer ‘Sende bir şeyler var. Bir şey değişmeye başladı bize de söyle.’ Tepkisini almaya başlıyor. Artık danışanlar daha özgüvenli olduğundan dolayı, ‘Ben terapi desteği alıyorum’. Demeye başlıyorlar. Bu sefer çevresindeki insanlarda ‘Bende öyle olmak istiyorum.’ Deyip terapiye başlama kararı alıyorlar. Örneğin; bir genç kendi içinde çatışma yaşıyor. Arkadaş problemi yaşıyor olabilir, akran zorbalığı yaşıyor olabilir. Fakat ailesinde de çözüm bulamıyor o zaman bu genç kendi içine daha çok kapanıcaktır. Belki kendisine zarar verme davranışında bulunabilir bunun yerine bir terapistle iş birliği içerisinde, güven ilişkisi kursa o genci kurtarıp çok daha iyi yerlere getirebiliriz. Bunun önünü kapatmamak çok önemlidir.