Post- travmatik stres bozukluğu ve çocuklar.

TSSB (tranva sonrasi stres bozukluğu) YAŞAYAN ÇOCUĞA YAKLAŞIM...
Travmaya çocuğun ebeveynlerinin ve çevresinin verdiği tepkileri ve yaklaşımı değerlendirilmeli. Ebeveynlerin olumsuz tutumu ya da duyguları, toplumun atıfları bazen travmanın kendisinden daha fazla travmatize edici olabilmektedir.
Her çocuğun travmatik olay sonrası yaşama tekrardan uyum süresine gereksinimleri vardır. Bu süreçte anne babanın sevgisine, anlayışına ve desteğine daha çok ihtiyaç duyarlar. Çocuğunuza olduğundan daha fazla zaman ayırmanız gerekebilir.
Günlük yaşam rutininizi koruyun. Bu süreçte yaşamınızda değişiklikler yapmayın.
Çocuğunuz hazır olduğunda yaşadıkları ve hissettikleri hakkında konuşun. Çocuğunuz henüz duygu ve düşüncelerini paylaşmaya hazır değil ise onu zorlamayın ve sabırlı olun.
Çocuğunuza kendisini ifade edebileceği alternatif alanlar sunmanız önemlidir (resim çizmek, şarkı söylemek, oyun oynamak, günlük yazmak gibi.)
Çocuğunuzun yaşına uygun seçimleri kendisinin yapmasına izin verin. Travmatik olay ile kontrolünü kaybettiğini hisseden çocuk için hayatındaki seçimleri yapabildiğini, kontrolün kendisinde olduğunu görmesi iyi gelecektir.
Çocuğunuza yaşanılan olayda onun suçu olmadığını söyleyin. Çocuğunuz ile konuşurken suçlayıcı bir dil kullanmamaya çalışın.
Çocuğunuzun regresif davranışlarını eleştirmeyin, kızmayın.
Aynı zamanda travmatik olaydan siz de etkilenmiş olabilirsiniz, bu duruma dikkat edin. Ebeveyni olarak siz sağlıklı olduğunuz takdirde ancak çocuğunuza iyi bir şekilde destek olabilirsiniz.