Bağımlılık (Sigara, alkol, madde, kumar, internet...) bir beyin hastalığıdır. Beynin belli bir bölgesindeki hücreler bağımlı hale gelir. Sonrasında irade devre dışı kalır, kişi istemese de bağımlığı devam eder. "İstesem bırakırım." ya da "İstesen bırakırsın!" yazık ki, doğru değildir artık. Bağımlılık yavaş yavaş gelişir. İlk yudum, ilk nefes, oynanan ilk oyun bu yolun ilk adımları olur ve birçok insan hasta olduğunu, bağımlı olduğunu kabul etmek istemez. Sebep genelde çevre, arkadaşlar, merak, verdiği keyif, bunalımdan kaçış gibi görme fikridir. Bıraktıktan sonra tekrar başlama nedeni de aynıdır. Peki bağımlık insana ne yapar? Sağlık, maddiyat, iş, okul, aile, çevre ve en sonunda toplum, hepsi olumsuz etkilenir.  Bırakmak için en önemli ve ilk adım, kişinin bağımlı olduğunu kabul etmesi ve bırakmaya kararlı olmasıdır. Kişinin kendisi, ailesi, doktor ve psikolog desteği bu tedavinin olmazsa olmaz parçalarıdır. İnanmak, bırakacağı konusunda kendine güvenmek de çok önemlidir. İnsan inanmadığı bir şey için çaba harcamaz ve başaramaz. Aile "tıp oyunu oynayarak" yani kesinlikle bağımlıkla ilgili konuşmayarak ve bunun bir hastalık olduğunu bilip ona göre sevgi, ilgi, sabır göstererek en büyük desteği verecektir. İlaçları doktorunuzun kontrolünde, onun istediği şekilde kullanıp doktor kontrolünde bırakmalısınız. Yoksa uykusuz, sinirlilik gibi durumlarla karşılaşabilirsiniz. Psikolog desteğini, kesinlikle bağımlı hasta tecrübesi olan birinden almanızı tavsiye ederim. Yoksa "Yarım imam dinden, yarım doktor candan eder." hesabı, fayda yerine zarar da görebilirsiniz. Ayrıca biliyoruz ki, bağımlı insanlar yapı olarak kimseye zararı olmayan, içe kapanık insanlardır. Paylaşmayınca, sorunları dağ gibi büyük görünür ve bu durum da bağımlılığı devam ettirir. Bu nedenle terapi desteği önemlidir; yargılamadan, empati kurarak ve bu işi profesyonel olarak yapan birilerinin yardımı... Hayatta yeterince keyif verecek şey var bence; beyninize yapay keyif duygusu yaşatacak ve sonrasında pişman olacağınız her şeyden uzak durun lütfen!