Çocuk merkezli bu tip aileler, çocukların isteklerine kolayca boyun eğip, kural koymazlar ve çocuklarına fazlaca özgürlük tanırlar. Çocuk kendisine zarar gelebilecek bir durumda bile denetimden uzak kalırlar. Çocuğa sadece büyük bir sorun olması durumunda sert bir tutum sergileyip nedenini açıklamadan ceza verirler. Aşırı hoşgörü gösterip, çocukları bir yerde gürültü yapsa bile çocukluğuna uyarıda bulunmazlar. Aşırı hoşgörülü tutum ile yetiştirilen çocuklar bir süre sonra anne babasını denetim altına alır ve onları tehdit eder. Bu tehditler genelde ailenin en çok önem verdiği durumlara yöneliktir. Örneğin; beni parka almadığınız için bende okula gitmeyeceğim” şeklinde olabilir. Bu çocuklar benmerkezci ve eleştiriye açık olmadıkları için kendilerini geliştiremezler. Kuralsızlığa alışan çocuklar, okuldaki kurallarla karşılaşınca okula ve arkadaş çevresine uyum sağlamakta zorluk çekebilirler.